Blueshappening Zelzate Zelzate zaterdag 12 augustus 2017 reporter: Marcel - photo credits: Freddie info artist: Chilly Willy (B) - Little Steve & The Big Beat (NL) - Little Hook (B) - The Revolutionairs (UK) info organisation: Blueshappening © Rootsville 2017

Onderhand zullen ze daar in Zelzate al aan hun 13de editie zijn van hun sympathieke en nog steeds gratis festival. Vooral dat laatste is toch wel niet evident in deze moeilijke financiële tijden. Daarenboven een lekker pintje in een echt glas en als je wilt word je nog aan tafel bediend ook. Ivan Bonne en zijn medewerkers weten ook steeds leuke bands te boeken die het publiek weten te boeien en dat is voor de editie 2017 niets anders. Redelijk vroeg was het volk komen binnensijpelen en we kwamen dan ook tal van bekenden tegen, zoals gewoonlijk...

Het festival werd in gang geschoten door de immer sympathieke bende van Chilly Willy. Geen onbekenden meer in onze Belgische blueswereld. De bende van “Den Huibbe” timmert al 25 jaar aan de bluesweg, met wisselende bezettingen. Dan eens met topmuzikanten, dan met minder getalenteerde, maar steeds met volle overgave en inzet, en dat is de kracht van deze toffe band. Geweldige keuze om met deze boys te starten. Iedereen klaar in de startblokken om de prestatie te volgen van Walter ‘Vibemachine’ Cuyvers aan de drums, Ronald Burssens op de bas,  Rudy ‘Mr White’ Eens aan de mondharmonica, Alain ‘AC’ Counye  en Andy Aerts op gitaar en Den Huibbe aan de zang.

We kregen een zeer gevarieerde set voorgeschoteld met nummers als ‘Baby Please’ van Otis Rush, Johnny Mastro’s ‘Can’t get Even With My Baby’, ‘Rock This House’, ‘She’s Got The Devil’ en verder passeerden grootheden als Buddy Guy, Sonny Boy Williamson en The Red Devils de revue. Voorwaar een meer dan aangename start.

Tweede band van de dag zijn Little Steve and The Big Beat. Een jonge band uit Nederland die speelt met veel gedrevenheid. We kennen Little Steve als de topper van de Steven Troch band. Verder is er Martijn Van Toor en Evert aan de sax, Bird Stevens aan de bas en Jody Van Ooijen op drums. De band heeft een geweldige cd uitgebracht “Another Man” die overal veel positieve commentaren kreeg. We kregen dan ook een zeer energieke set van rhythm and blues doorspekt met hier en daar wat soul. Een meer dan stevige ritmesectie met toppers van blazers , het geheel vermengd met de soulvolle stem van Little Steve zorgen voor een meer dan degelijke prestatie.

Het werd swingen en shaken  en het geheel werd doorspekt met af en toe een topper van een slowblues waarin Little Steve zijn gedrevenheid op zijn instrument aan het publiek kon tonen doch waren de klanken van fifties rock ’n roll ook nooit ver weg. Eeen greep uit wat wij te horen kregn: ‘Dangerous Kind’, ‘I Gotta Know’, ‘Change My Ways’, ‘Slip Away’ of nog ‘Brand New Man’. Zeer aangename set dat door iedereen sterk werd gesmaakt. Klasse.

Nog Belgisch op de affiche, en maar goed ook. Veel te weinig festivals zetten meer dan één Belgische band op hun affiche en dit is nog een verdienste van de Zelzaatse organisatoren. Little Hook  is één van de top bands uit ons eigen Belgenland met kleppers van formaat in de rangen die hun sporen verdienden bij een pak gerenommeerde bands: Renaud Lesire op gitaar en zang, Big Dave Reniers op de Mississippi Saxofoon, Bart Mulders op gitaar en “Dynamite” Steve Wouters aan de drums. Ze brengen een sterke set Mississippi blues die soms heel hypnotisch aanvoelt en het publiek in een soort trance brengt. Hebben ook onlangs een knappe CD uitgebracht die zeer goed onthaald wordt.

We kregen een stevige set, met op momenten zeer rauwe blues die doet denken aan de blues van R.L. Burnside. Niet moeilijk want ‘Poor Black Mattie’ staat op hun setlijst. Het was duidelijk te horen dat we te maken hadden met toppers. Geen bassist in de rangen maar een geweldige Bart Mulder, die op zijn gitaar de baslijnen probleemloos voor zich neemt. De stevige instrumentaal ‘Weed Picxker’ opent de debatten, moeiteloos gevolgd door ‘Mad About You Baby’ en de hypnotiserende boogie ‘Shake It’. Nummers als ‘Hooked’, ‘Hillburner’ of nog ‘Drwoning’ maakten het geheel compleet.

Afsluiter van deze editie zijn de , uit de UK afkomstige The Revolutionaires. De band is afkomstig uit Newcastle en ze spelen een zeer energieke set R&B , Blues en Rock & Roll . Deze mannen bezig zien en horen is een ware adrenaline boost. Hun inspiratie halen ze bij Louis Jordan, Big Joe Turner, Little Richard, Chuck Berry, Roy Brown ... maar met een agressievere aanpak. Ze spelen in eigen land meer dan 150 shows per jaar, dit is partytime van de bovenste plank. De band is al 5 cd’s rijk en bestaat uit Ed Stephenson op gitaar, Gary Hool op sax, Mark Matthews op drums en Ed’s broer Rich op double bass. Iedereen diende zijn dansschoenen aan te doen want dit is topklasse.

En we kregen zoals verwacht een echt afsluiterfeestje. Mannen strak in kleurrijke pakken met een leadzanger die eigenaar is van een klok van een stem, een retenstrakke ritmesectie en een pianist “from hell”. Old school Rock ’n Roll, stevige jump, jive kortom alle elementen om iedereen in beweging te krijgen of wat dacht je van ‘7 Nights To Rock’, Bill Haley’s ‘Shake Rattle ’n Roll’ en meer dan potige versie van ‘Jambalaya’, ‘You Keep Knockin’ of ‘Kansas City’ van Little Willy Littlefield.
Bewegende hoofden en  lijven, stampende voeten en dansers alom – kortom Partytime !

Het werd echter stilaan tijd om huiswaarts te rijden en onze bedstee op te zoeken. We hadden een hele dag genoten van het muzikaal aanbod en het weerzien met toffe vrienden. Bedankt Ivan en co, we had a lot of fun en tot volgende jaar !!!

more and larger pics on